عالی. دقیقاً به همین خاطر ما سیاست‌های خروج را پیاده‌سازی کردیم.
هر رله Tor دارای یک سیاست خروج است که مشخص می‌کند چه آن رله نوع اتصال‌های خروجی را می‌پذیرد یا نمی‌پذیرد.
سیاست‌های خروج به کلاینت‌های Tor از طریق دایرکتوری منتشر می‌شوند، بنابراین کلاینت‌ها به صورت خودکار رله‌های خروجی را که به مقصد دلخواه آن‌ها نمی‌رود انتخاب نمی‌کنند.
به‌این‌ترتیب هر رله می‌تواند در مورد سرویس‌ها، میزبان‌ها و شبکه‌هایی که می‌خواهد به آن‌ها اجازهٔ اتصال بدهد براساس پتانسیل سوءاستفاده و شرایط خود تصمیم‌گیری کند.
اگر از سیاست خروج پیش‌فرض استفاده می‌کنید، مدخل پشتیبانی را در مورد مشکلات احتمالی بخوانید و سپس راهنمایی‌های مایک پری را برای اجرای یک گرهٔ خروجی با کمترین دردسر بخوانید.
سیاست خروج پیش‌فرض به بسیاری از سرویس‌های محبوب اجازهٔ دسترسی می‌دهد (مانند مرور وب)، اما برخی را به خاطر امکان سوءاستفاده محدود می‌کند (مانند ایمیل) و برخی را چون شبکه‌ٔ Tor نمی‌تواند بار آن‌ها را کنترل کند (مانند درگاه‌های پیش‌فرض اشتراک‌گذاری فایل) را ممنوع می‌کند.
شما می‌توانید سیاست خروج خود را با ویرایش فایل torrc تغییر دهید.
اگر می‌خواهید از بیشتر سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری کنید، آن را روی "reject *:*" تنظیم کنید.
این تنظیم به معنای این است که رله شما برای رله ترافیک داخل شبکه Tor مورد استفاده قرار خواهد گرفت اما نه برای اتصال به سایت های خارجی یا دیگر سرویس ها.
اگر اتصال های خروجی را مجاز قرار می‌دهید، مطمئن شوید که تفکیک پذیری نام به خوبی کار می‌کند (یعنی کامپیوتر شما می‌تواند آدرس های اینترنتی را به درستی حل کند).
اگر منابعی وجود دارند که کامپیوتر شما نمی تواند به آن ها دسترسی داشته باشد (برای نمونه، شما پشت یک دیوار آتشین یا فیلتر محتوا هستید)، لطفا به صورت صریح در سیاست خروج جلوی آن ها را بگیرید در غیر اینصورت کاربران Tor نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند.