اگر بازپخش Tor شما از مقداری بیشتر از آنچه تمایل دارید از حافظه استفاده می کنید، اینها نکاتی برای کاهش جاگیری آن میباشد:
- اگر روی لینوکس هستید، شاید با باگ های پارگی حافظه در پیاده سازی کتابخانه سی malloc روبرو باشید.
این یعنی، زمانی که تور حافظه را دوباره به سیستم بر می گرداند، قطعاتی از حافظه دچار پارگی می شوند بنابراین استفاده مجدد از آن ها سخت خواهد بود.
فایل تار تور همراه با پیاده سازی malloc سیستم OpenBSD می آید، که دارای باگ های پارگی زیادی نمی باشد (در عوض بار واحد پردازش مرکزی بیشتر می باشد).
شما می توانید به تور بگویید تا از این پیاده سازی malloc در عوض استفاده کند:
./configure --enable-openbsd-malloc.
- اگر در حال اجرا یک بازپخش سریع می باشید، به این معنا که اتصال های TLS زیادی را باز دارید، شما احتمالا در حال از دست دادن حافظه زیادی به بافر های داخلی OpenSSL (38KB+ در هر ساکت) می باشید.
ما OpenSSL را برای انتشار حافظه بافر استفاده نشده به صورت پویا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر پچ کرده ایم.
اگر به OpenSSL 1.0.0 یا جدید تر به روز رسانی کنید، فرآیند ساخت Tor به صورت خودکار این ویژگی را شناسایی کرده و از آن استفاده خواهد کرد.
- اگر همچنان قادر به کنترل بار حافظه نیستید، می توانید مقدار پهنای باندی که بازپخش شما اعلان می کند را کاهش دهید.
اعلان پهنای پاند کمتر به این معناست که شما کاربران کمتری را جذب خواهید کرد، بنابراین بازپخش شما نباید به آن اندازه بزرگ شود.
گزینه
MaxAdvertisedBandwidth در صفحه man را ببینید.
با وجود همه این ها، بازپخش های سریع Tor از مقدار زیادی ram استفاده می کنند. برای یک بازپخش خروجی سریع غیرعادی نیست که 500-1000 مگابایت حافظه استفاده کند.