مجرمان همین الان هم می‌توانند کارهای بدی انجام دهند.
از آنجایی که آن‌ها مایل به شکستن قوانین هستند، در همین حال هم گزینه‌های زیادی در دسترس دارند که حریم خصوصی بهتری نسبت به Tor ارائه می‌دهد.
آن‌ها می‌توانند تلفن‌های همراه را بدزدند، از آن‌ها استفاده کنند و آن‌ها را در گودالی بیندازند؛
آن‌ها می‌توانند به کامپیوترها در کره و برزیل نفوذ کنند و از آن‌ها برای راه‌اندازی فعالیت‌های مخرب استفاده کنند؛
آن‌ها می‌توانند از جاسوس‌افزار، ویروس‌ها و دیگر شگردها برای در کنترل گرفتن میلیون‌ها ماشین ویندوز در سراسر جهان استفاده کنند .
هدف Tor فراهم ساختن حفاظی برای مردم عادی است که می‌خواهند از قانون پیروی کنند .
در حال حاضر تنها مجرمان حریم خصوصی دارند و ما باید آن را درست کنیم.
برخی مدافعان ناشناسی می‌گویند که این فقط یک بده‌بستان است — پذیرفتن استفاده‌های بد در عوض استفاده‌های خوب — اما این همهٔ ماجرا نیست.
مجرمان و دیگر افراد شرور انگیزهٔ کافی برای یادگیری نحوهٔ کسب ناشناسی مطلوب را دارند، و بسیاری انگیزهٔ پرداخت مبلغی خوب برای دستیابی به آن را دارند.
توانایی دزدیدن و استفادهٔ مجدد از هویت‌های قربانی‌های بی‌گناه (سرقت هویت) این کار را حتی آسان‌تر می‌کند.
افراد عادی، در مقابل، زمان و پول کافی را برای بدست آوردن حریم خصوصی آنلاین ندارند.
این بدترین دنیاهای ممکن است.
بنابرین بله، مجرمان می توانند از Tor استفاده کنند، ولی آن‌ها هم‌اکنون گزینه‌های بهتری در دسترس دارند، و بعید به نظر می‌رسد که گرفتن Tor از جهان آن‌ها را از انجام کارهای بدشان بازدارد.
در عین حال، Tor و سایر تدابیر حریم خصوصی می‌توانند با سرقت هویت، جرایم فیزیکی مانند تعقیب آزاردهنده و ... مبارزه کنند.