دو گزینه وجود دارد که میتوانید به فایل torrc اضافه کنید:
*BandwithRate** بیشینه پهنای باند طولانی مدت مجاز می باشد (بایت در ثانیه)
برای نمونه، شما شاید بخواهید "BandwidthRate 10 MBytes" را برای 10 مگابایت در ثانیه (اتصال سریع)، یا "BandwidthRate 500 KBytes" برای 500 کیلوبایت در ثانیه (یک اتصال کابلی قابل قبول) انتخاب کنید.
تنظیم کمینه BandwithRate روی 75 کیلوبایت بر ثانیه می باشد.
BandwidthBurst یک مجموعه از بایت های مورد استفاده برای عملی کردن درخواست ها در طول دوره های کوتاه ترافیک بالاتر از BandwidthRate می باشد که میانگین را در دوره بلند مدت روی BandwidthRate نگه می دارد.
یک نرخ پایین ولی یک فراپاشی ناگهانی باعث یک حد وسط در بلند مدت خواهد بود که اجازه ترافیک بیشتر در طول اوج را اگر هنوز به حد وسط نرسیده می دهد.
برای نمونه، اگر شما «BandwidthBurst 500 KBytes» را انتخاب کنید و ازآن برای BandwidthRate خود نیز استفاده کنید، بنابراین شما بیشتر از 500 کیلوبایت در ثانیه استفاده نخواهید کرد; ولی اگر شما یک BandwidthBurst بالاتر را انتخاب کنید (مانند 5 مگابایت)، به بایت های بیشتری اجازه عبور می دهد تا مجموعه خالی شود.
اگر اتصال نامتوازنی (یعنی آپلود کمتر از دانلود) دارید مثلا مودم شما سیمی است، باید میزان پهنای باند را پایین از از پهنای باند کوچکتر تنظیم کنید (معمولا پهنای باند آپلود کوچکتر است).
در غیر اینصورت، ممکن است در طول دوره های بیشینه استفاده پهنای‌باند بسته های زیادی را بیاندازید - شاید لازم باشد تا با مقادیری که اتصال شما را در حالت ایده آل قرار می دهند آزمایش کنید.
سپس BandwidthBurst را به همان اندازه BandwidthRate تنظیم کنید.
گره های Tor مبتنی بر لینوکس راه دیگری هم دارند. آن ها می توانند اولویت ترافیک Tor را کمتر از سایر ترافیک روی ماشین خود قرار بدهند و به این شکل ترافیک شخصی آنها تحت تاثیر بار Tor قرار نخواهد گرفت.
یک اسکریپت برای انجام این کار را می‌توان در فهرست مشارکتی توزیع منبع Tor یافت.
علاوه بر این، گزینه‌های خواب زمستانی وجود دارد که میتوانید به Tor بگویید فقط مقدار مشخصی از پهنای باند را در هر دوره زمانی (مانند 100 گیگابایت در ماه) ارائه دهد. این‌ها در مدخل خواب زمستانی پوشش داده شده‌اند.
توجه داشته باشید که BandwithRate و BandwithBurst در بایت می باشند نه بیت.