دو گزینه وجود دارد که می‌توانید به فایل torrc خود اضافه کنید:
BandwithRate حداکثر مقدار پهنای‌باند مجاز در طولانی مدت است (بایت بر ثانیه).
برای نمونه، شما شاید بخواهید "BandwidthRate 10 MBytes" را برای ۱۰ مگابایت بر ثانیه (یک اتصال سریع) انتخاب کنید، یا "BandwidthRate 500 KBytes" برای ۵۰۰ کیلوبایت بر ثانیه (یک اتصال کابلی قابل قبول) انتخاب کنید.
تنظیم کمینهٔ BandwithRate، ۷۵ کیلوبایت بر ثانیه است.
BandwidthBurst یک مجموعه از بایت های مورد استفاده برای عملی کردن درخواست ها در طول دوره های کوتاه ترافیک بالاتر از BandwidthRate است که میانگین را در دوره بلند مدت روی BandwidthRate نگه می‌دارد.
یک نرخ پایین ولی یک فراپاشی ناگهانی باعث یک حد وسط در بلند مدت خواهد بود که اجازه ترافیک بیشتر در طول اوج را اگر هنوز به حد وسط نرسیده می‌دهد.
برای نمونه، اگر شما «BandwidthBurst 500 KBytes» را انتخاب کنید و ازآن برای BandwidthRate خود نیز استفاده کنید، بنابراین شما بیشتر از 500 کیلوبایت در ثانیه استفاده نخواهید کرد; ولی اگر شما یک BandwidthBurst بالاتر را انتخاب کنید (مانند 5 مگابایت)، به بایت های بیشتری اجازه عبور می‌دهد تا مجموعه خالی شود.
اگر اتصال نامتوازنی (یعنی آپلود کمتر از دانلود) دارید مثلا مودم شما سیمی است، باید میزان پهنای باند را پایین از از پهنای باند کوچکتر تنظیم کنید (معمولا پهنای باند آپلود کوچکتر است).
درغیراینصورت، ممکن است در طول دوره‌های استفادهٔ بیشینه از پهنای‌باند بسته‌های زیادی را بیاندازید - شاید لازم باشد تا مقادیر مختلف را امتحان کنید تا اتصال شما به‌راحتی کار کند.
سپس BandwidthBurst را یکسان با BandwidthRate مقداردهی کنید.
گره‌های Tor مبتنی بر لینوکس یک گزینهٔ دیگر هم در اختیار دارند: آن‌ها می‌توانند روی ماشین خود به ترافیک Tor اولویت پایین‌تری بدهند تا ترافیک شخصی آن‌ها تحت تأثیر بار Tor قرار نگیرد.
یک اسکریپت برای انجام این کار را می‌توان در فهرست مشارکتی توزیع منبع Tor یافت.
علاوه بر این، گزینه‌های خواب زمستانی وجود دارند که در آن‌ها می‌توانید به Tor بگویید فقط مقدار مشخصی از پهنای باند را در هر دورهٔ زمانی (مثلاً ۱۰۰ گیگابایت در ماه) ارائه کند. این‌ها در مدخل خواب زمستانی پوشش داده شدند.
توجه داشته باشید که BandwithRate و BandwithBurst به بایت هستند، نه بیت.