ما سو استفاده را بسیار جدی می گیریم.
فعالان و مجریان قانون از تور برای رسیدگی به سو استفاده و کمک به نجات یافتگان پشتیبانی استفاده می کنند.
ما به آن ها کار می کنیم تا به آن ها کمک کنیم تا متوجه شوند تور چگونه می تواند به کار آن ها کمک کند.
در برخی موارد، اشتباهات فنی اتفاق می افتند و به آن ها کمک می کنیم تا آن ها را اصلاح کنند.
چون برخی افرادی که در انجمن های نجات یافتگان هستند استیگما را به ترحم ترجیح می دهند، دریافت پشتیبانی از جانب سایر قربانیان نیازمند تکنولوژی میباشد که حریم خصوصی را حفظ کند.
امتناع ما از ایجاد درهای پشتی و سانسور داخل تور به علت عدم اهمیت این موضوع نیست.
ما نمی خواهیم تور را آسیب پذیر کنیم چون به تلاش های انجام شده برای مبارزه با خشونت علیه کودکان و قاچاق انسان ها در دنیای واقعی صدمه می زند، این در حالی است که فضاهای امن آنلاین برای قربانیان از بین می رود.
در همین حال، مجرمان همچنان قادرند به بات‌نت‌ها، تلفن های همراه سرقت یافته، حساب های میزبانی هک شده، سیستم پستی، پیک ها، مقامات فاسد، هر تکنولوژی که پدیدار می شود دسترسی داشته باشند.
آن ها از اولین کسانی هستند که از تکنولوژی استفاده می کنند.
در برابر چنین چیزی، اگر سیاست گذاران تصور کنند که مسدود کردن و فیلتر کردن کفایت می کند بسیار خطرناک می باشد.
ما بیشتر علاقمند هستیم تا از آزار و اذیت کودکان جلوگیری کنیم تا اینکه به سیاستمداران کمک کنیم تا با پنهان کردن آن برای خود امتیاز جمع کنند.
نقش فساد به خصوص بسیار ناراحت کننده می باشد; این گزارش سازمان ملل را روی نقش فساد در قاچاق افراد ببینید.
در پایان، حائز اهمیت است تا جهانی که کودکان به عنوان بزرگسالان با آن روبرو می شوند را در هنگام سیاست گذاری به نام آن ها در نظر داشته باشیم.
آیا آن ها سپاسگزار ما خواهند بود اگر قادر نباشند نظر خود را به شیوه ای امن در هنگام بزرگسالی ابراز کنند؟
اگر در تلاش برای پرده گشایی از ضعف دولت در محافظت از کودکان باشند چه؟